Της Μαρίας Σταυρακοπούλου* Η επίσκεψη στα Μεταλλεία της Μυκόνου είναι απογοητευτική. Παλέτες, στρώματα, καναπέδες ,μπάζα, σακούλες με σκουπίδια, πόρτες, παράθυρα, και ό,τι μπορεί να φανταστεί ο ανθρώπινος νους ‘’κοσμούν’’ το μεγάλης ιστορικής αξίας και μνήμης χώρο πάλαι ποτέ εξόρυξης βαρυτίτη........

Είναι άμεση η ανάγκη δημιουργίας μίας μονάδας Ανακύκλωσης Αδρανών Αποβλήτων (ΑΕΚΚ),και η επαναχρησιμοποίηση τους ως πρώτες ύλες. Τα Αδρανή απόβλητα είναι τα πιο βαριά απόβλητα που προκύπτουν από εκσκαφές κατεδαφίσεις και κατασκευές .Η ανεξέλεγκτη διάθεσή τους έχει επιπτώσεις στο περιβάλλον, ρύπανση του εδάφους, των υδάτων και της ατμόσφαιρας.

Μία σύγχρονη μονάδα ανακύκλωσης ΑΕΚΚ διαχωρίζει:

1) Απόβλητα εκσκαφών ,κυρίως χώματα ,σκυρόδεμα, τούβλα κλπ. Αυτά μετά από διαδοχικούς θρυμματισμούς και κόσκινα καταλήγουν σε επαναχρησιμοποιήσιμη ύλη.

2) Ανάμεικτα απόβλητα όπως πλαστικό, μέταλλο, ξύλο κλπ., τα οποία με χειροδιαλογή και κατάλληλους μαγνήτες διαχωρίζονται και ακολουθούν τις γνωστές πορείες ανακύκλωσης. Τα οφέλη μίας τέτοια μονάδας είναι τόσο κοινωνικά, γιατί δημιουργούνται νέες θέσεις εργασίας ,αλλά και περιβαλλοντικά. Με λίγα λόγια, οι σύγχρονες μονάδες ανακύκλωσης αδρανών υλικών μπορεί να γίνουν μία κερδοφόρα επιχείρηση σύμφωνα με τα υπάρχοντα στοιχεία.

Η έλλειψη ενημέρωσης σχετικά με την ανακύκλωση αδρανών αποβλήτων και ειδικά εκείνων που ασχολούνται με τις οικοδομικές εργασίες και το μηδενικό κόστος της της πρόχειρης διάθεσης τους στο περιβάλλον , αποτελούν βασικές αιτίες της υπάρχουσας απαράδεκτης σημερινής κατάστασης. Κανονικά, θα έπρεπε οι μηχανικοί και οι εργολάβοι να τηρούν τρόπους ασφαλούς διαχείρισης και διάθεσης τους. Από την άλλη ,η πολιτεία θα πρέπει να δώσει κίνητρα που θα ωθούν τους πολίτες να εφαρμόσουν την εναλλακτική διαχείριση των αδρανών αποβλήτων. Πχ φοροαπαλλαγές σε όσους χρησιμοποιούν ανακυκλώσιμα υλικά..

Πρόληψη και η ενημέρωση είναι και εδώ οι βασικές παράμετροι για την μείωση των ΑΕΚΚ.Κατα τον σχεδιασμό ανακαίνισης ενός κτηρίου πρέπει να γίνεται μελέτη με ακριβή υπολογισμό των υλικών που θα χρησιμοποιηθούν .Στις κατεδαφίσεις καλόν θα ήταν μία διαλογή στην πηγή .Ξύλα, τζάμια ,μεταλλικές κατασκευές, έπιπλα να διαχωρίζονται εξαρχής.

Είναι εξοργιστικό αυτό που καθημερινά βλέπουμε να γίνεται στα Μεταλλεία. Δεκάδες φορτηγά γνωστών μικροεργολάβων και μεγαλοεργολάβων πετάνε όπου βρούν το ‘’περιεχόμενο’’ τους .Αρκεί να το ξεφορτωθούνε. Και η κεντρική εξουσία.. ΑΔΡΑΝΕΙ εγκληματικά!

*Η Μαρία Σταυρακοπούλου, είναι Βιολόγος (Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης) με Μεταπτυχιακές σπουδές στην Οικολογία. - Συνεργασία με το Υπουργείο Νέας Γενιάς για θέματα διαχείρισης απορριμμάτων, - Υπεύθυνη Προγραμμάτων Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης - Εκπαιδευτικός Ελληνογαλλικής Σχολής Πειραιά "Sain Paul" Newsroom, mykonosticker.com