Notable Death: Δήμος Μούτσης... Η ζωή και τα τραγούδια του συνθέτη και τραγουδοποιού που έφυγε σήμερα από τη ζωή

Notable Death / Δήμος Μούτσης... Η ζωή και τα τραγούδια του συνθέτη και τραγουδοποιού που έφυγε σήμερα από τη ζωή

Notable Death: Δήμος Μούτσης... Η ζωή και τα τραγούδια του συνθέτη και τραγουδοποιού που έφυγε σήμερα από τη ζωή

Notable Death: Δήμος Μούτσης... Η ζωή και τα τραγούδια του συνθέτη και τραγουδοποιού που έφυγε σήμερα από τη ζωή

Ο Δήμος Μούτσης, συνθέτης και ενορχηστρωτής που άφησε βαθύ αποτύπωμα στην ελληνική δισκογραφία, έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 85 ετών. 

Η είδηση του θανάτου του Δήμου Μούτση σε ηλικία 85 ετών σκόρπισε θλίψη σήμερα στους χιλιάδες θαυμαστές της μουσικής του που ακολούθησαν την πορεία του από το 1967 όταν έκανε τα πρώτα βήματά του στην δισκογραφία.

Ο Δήμος Μούτσης: Η γέννηση ενός συνθέτη

Ο Δήμος Μούτσης γεννήθηκε στον Πειραιά το 1938. Λόγω εξαιρετικού ταλέντου, βρέθηκε να σπουδάζει στο Ωδείο Αθηνών από την ηλικία των 7 ετών. Ολοκλήρωσε τις μουσικές σπουδές του λαμβάνοντας ξεχωριστή διάκριση ως σολίστ του βιολιού και ξεκίνησε την περιπέτειά του στο πέλαγος της ελληνικής μουσικής.

Οι πρώτοι άνθρωποι που αναγνώρισαν το ταλέντο του ήταν ο Νίκος Γκάτσος και ο Μάνος Χατζιδάκις. Ο Νίκος Γκάτσος συγκεκριμένα ήταν ο πρώτος που του εμπιστεύτηκε στίχους του για να τους μελοποιήσει. Το αποτέλεσμα ήταν το «Βρέχει ο Θεός» με τον Σταμάτη Κόκοτα το 1967, το τραγούδι με το οποίο ο συνθέτης συστήθηκε στο ελληνικό κοινό μέσα από τα ερτζιανά.

«Βρέχει ο Θεός» από τον Σταμάτη Κόκοτα:

«Αυτά τα χέρια» από τον Μανώλη Μητσιά:

Ο Νίκος Γκάτσος συνέχισε να υποστηρίζει τον ανερχόμενο Δήμο Μούτση όλο το επόμενο διάστημα. Η συνεργασία τους μας χάρισε τραγούδια όπως «Μην μου χτυπάς τα μεσάνυχτα την πόρτα», «Πειραιώτισσα», «Σ΄ έβλεπα στα μάτια», «Αύριο πάλι», «Με ένα παράπονο» και πολλά άλλα, από τις φωνές του Σταμάτη Κόκοτα, της Βίκυς Μοσχολιού, του Γρηγόρη Μπιθικώτση και του Μανώλη Μητσιά.

Ο ενορχηστρωτής Δήμος Μούτσης

Η ενορχήστρωση ήταν για πολλά χρόνια ο αδύναμος κρίκος στην ελληνική μουσική παραγωγή, πολλά είναι τα έργα που αδικήθηκαν στην πρώτη εκτέλεσή τους.

ΟΜάνος Χατζιδάκις, που είχε μεγάλη εμπιστοσύνη στο μουσικό ένστικτο του Δήμου Μούτσης, ανέθεσε το 1970 στον νεαρό συνθέτη την ενορχήστρωση και την μουσική διεύθυνση για τον δίσκο του «Επιστροφή». Από τον συγκεκριμένο δίσκο βγήκαν «διαμαντάκια» όπως τα Μίλησε μου», «Φιλντισένιο καραβάκι», «Η πίκρα σήμερα» και πολλά άλλα.

Την ίδια εποχή ο συνθέτης εγκαινιάζει την μακρόχρονη συνεργασία του με τον Λευτέρη Παπαδόπουλο. Αποτέλεσμα αυτής της συνεργασίας είναι το συγκλονιστικό «Αυτά τα χέρια».

«Σ’ έβλεπα στα μάτια» με τη Βίκυ Μοσχολιού:

«Άσπρα, Κόκκινα , Κίτρινα, Μπλε» από τον δίσκο «Συνοικισμός Α» με τη Βίκυ Μοσχολιού και τον Αντώνη Καλογιάννη:

Το κεφάλαιο «Άγιος Φεβρουάριος»

Το μεγάλο άλμα στην καριέρα του Δήμου Μούτση ήταν ο δίσκος «Άγιος Φεβρουάριος» που κυκλοφόρησε το 1972. Σε στίχους Μάνου Ελευθερίου και με τις φωνές των νεαρών τότε Δημήτρη Μητροπάνου και Πετρής Σαλπέα, ο συγκεκριμένος δίσκος αποτέλεσε σημείο καμπής για την ελληνική δισκογραφία. «Κι αν φταίει κανείς», «Το σπίτι στην ανηφοριά», «Η σούστα πήγαινε μπροστά», «Άλλος για Χίο τράβηξε» είναι μερικά από τα τραγούδια που ξεχώρισαν από τον δίσκο.

Ακολούθησαν ο «Συνοικισμός Α», ένα δίσκος με ευρεία αποδοχή και τις φωνές της Βίκυς Μοσχολιού και του Αντώνη Καλογιάννη. «Άσπρα, κόκκινα, κίτρινα, μπλε», «Έτσι είν' η ζωή» είναι δύο από τα τραγούδια που βρίσκονταν σε όλα τα ραδιοφωνικά playlists της εποχής. Ακολούθησε ο δίσκος «Στροφές», που κινείται στο ίδιο μουσικό κλίμα.

Από τον «Άγιο Φεβρουάριο» «Η σούστα πήγαινε μπροστά» με τη φωνή του Δημήτρη Μητροπάνου:

«Ο Άγιος Φεβρουάριος» από την Πετρή Σαλπέα:

Ο Δήμος Μούτσης στο σταυροδρόμι της Μεταπολίτευσης

Η Μεταπολίτευση ώθησε τον Δήμο Μούτση να επανεξετάσει την μουσική πορεία του. Το 1974 κυκλοφόρησε τις «Μαρτυρίες», έναν δίσκο με παλιότερα τραγούδια σε στίχους Μάνου Ελευθερίου, Γιάννη Λογοθέτη, Γιώργου Χρονά και Βαρβάρας Τσιμπούλη, που είχε κόψει η λογοκρισία.

Το 1975 κυκλοφόρησε η «Τετραλογία», ένας κύκλος τραγουδιών σε στίχους των Κ.Π. Καβάφη, Κώστα Καρυωτάκη, Γιώργου Σεφέρη και Γιάννη Ρίτσου.

Οι επόμενες δισκογραφικές δουλειές του συνθέτη διαφοροποιούνται σημαντικά. Πρώτον, διότι παρατηρούμε μια στροφή στο πολιτικό τραγούδι και δεύτερον διότι απομακρύνεται από το «λαϊκό» τραγούδι, στο οποίο είχε εντρυφήσει έως τότε.

Η «Εργατική συμφωνία» περιλαμβάνει τη μουσική που έγραψε ο συνθέτης για το θεατρικό έργο του Γιώργου Σκούρτη «Απεργία». Στο «Δρομολόγιο» ο Μανώλης Μητσιάς τραγουδάει «Σαν τον Τσε Γκεβάρα», «Μακρυνή της αγάπης ώρα», «Ελλάδα Ελλάδα», «Στ΄ Αγιον Όρος» κ.ά. σε ποίηση Νίκου Γκάτσου.

Η περίοδος αυτή κλείνει το 1981 με το «Φράγμα» σε στίχους Κώστα Τριπολίτη. Το «Δε λες κουβέντα» με τη φωνή της Σωτηρίας Μπέλλου και το «Delenda est (Ερηνούλα μου)» με τη φωνή του συνθέτη είναι να τραγούδια που ξεχώρισαν. Το «Delenda est (Ερηνούλα μου)» είναι επίσης το πρώτο τραγούδι που ερμήνευσε ο ίδιος ο συνθέτης στον δίσκο, μια πρώτη γεύση της περιόδου εσωστρέφειας που ακολουθεί.

Η εποχή της εσωστρέφειας

Από το 1981 και μετά, ο Δήμος Μούτσης εμφανίζεται πολύ αραιά στη δισκογραφία -σε σύγκριση με την παραγωγή του παλιότερα. Το «Ενέχυρο» και το «Να!» («Μια φυσαρμόνικα που κλαίει») .
Ακολούθησε το 1990 ο «Ταξιδιώτης του παντός» με τη Νανά Μούσχουρη, ο τελευταίος δίσκος που υπέγραψε για τραγουδιστή πλην του ίδιου.

Η τελευταία δισκογραφική δουλειά του είναι το «Για Πούλημα Λοιπόν!».

«Delenda Est» από τον δίσκο «Φράγμα» με τη φωνή του συνθέτη:

«Δε λες κουβέντα» από το «Φράγμα» με την φωνή της Σωτηρίας Μπέλλου: