Αντιγράφουμε από το (υπεράνω κάθε υποψίας) Κ- Report των Κώστα Καλλίτση και Παύλου Τσίμα, που κυκλοφορεί καθημερινά σε συνδρομητική μορφή με πλούσια ύλη.

Η πολιτική αντινομία, σύμφωνα με τα "Παιχνίδια Εξουσίας" και τον Βασίλη Σκουρή, επιβεβαιώθηκε από 4 νέες δημοσκοπήσεις, προχτές. Από τη μια, η κυβέρνηση διατηρεί μια συντριπτική υπεροχή έναντι της αντιπολίτευσης -μαζί τα τρία επόμενα κόμματα ίσα που αθροίζουν την επιρροή που έχει μόνη η ΝΔ. Από την άλλη, τεράστια είναι τα ποσοστά απόρριψης κεντρικών κυβερνητικών πολιτικών, ανάλογά τους συναντάς μόνο σε κυβερνήσεις που είναι σε αποδρομή.

Όπως έδειξε η Metron Analysis, μόνο 21% επικροτούν την πολιτική Παιδείας, 20% τη φορολογική πολιτική, 18% την αντιμετώπιση των φυσικών καταστροφών, 15% της διαφθοράς, 14% της ακρίβειας, 13% επικροτούν την πολιτική υγείας και 11% την πολιτική κατά της εγκληματικότητας.

Η αντίφαση: Ο συνδυασμός αυτών των ευρημάτων δείχνει ότι η κυριαρχία της κυβέρνησης στηρίζεται κυρίως στην έλλειψη εμπιστοσύνης στους άλλους, που δεν πείθουν ότι μπορούν να εγγυηθούν τη σταθερότητα στη διακυβέρνηση του τόπου. Δύναμή της, η αδυναμία των αντιπάλων της -όχι τόσο η θετική αποτίμηση των πολιτικών της.

Η ρευστότητα: Γι’ αυτό το λόγο, αντιδράσεις και για υποθέσεις όπως το σκάνδαλο των υποκλοπών και η τραγωδία των Τεμπών κάμπτονταν μπροστά στο δίλημμα της ακυβερνησίας. Νέο στοιχείο είναι ότι, με αφορμή το θέμα του γάμου των ομόφυλων, αυτή η κυριαρχία αμφισβητείται «από μέσα». Σημάδια ρευστοποίησης φαίνονται μέσα στον ίδιο τον πυρήνα των υποστηρικτών της.

Tipping point: Αν αυτό το στοιχείο ήρθε για να μείνει ή είναι περαστικό, θα φανεί στο άμεσο μέλλον. Η τρέχουσα ευρωπαϊκή εμπειρία πάντως, αν λέει κάτι, δείχνει ότι όταν ευρύτερα κοινωνικά στρώματα πεισθούν ότι οι ασκούμενες πολιτικές δεν είναι «για αυτά», κατατείνουν στην αναζήτηση μιας νέας σταθερότητας, αναζήτηση που, αν λείπει πειστική δημοκρατική εναλλακτική, αποκτά μια δυναμική μεγάλης αστάθειας. Κάπου υπάρχει κι εδώ ένα σημείο μη επιστροφής.

Η ανάλυση του Κ- Report είναι απολύτως σωστή. Η αντίφαση αυτή, με την κυβέρνηση να υπερέχει μεν συντριπτικά της αντιπολίτευσης, αλλά οι πολίτες να μην επιδοκιμάζουν τις πολιτικές της με μείζονα θέματα, δεν μπορεί να λυθεί σύντομα προς τη μια ή την άλλη κατεύθυνση. Πολύ περισσότερο που η κυβέρνηση σε θέματα όπως ο γάμος των ομοφύλων, η επιστολική ψήφος, ο τρόπος αντιμετώπισης κινητοποιήσεων όπως κυρίως των αγροτών (έσπευσε να τις χαρακτηρίσει υποκινούμενες πολιτικά και τώρα τους καλεί σε διάλογο) δείχνει πως βρίσκεται σε βέρτιγκο!!