Το φετινό μακρύ καυτό καλοκαίρι οι ειδήσεις δεν είναι ευχάριστες και οι προβληματισμοί πολλοί. Με το θερμόμετρο να παραμένει κολλημένο στους πάνω από 40 βαθμούς Κελσίου σε πολλά μέρη του πλανήτη και τους ειδικούς να προειδοποιούν ότι αυτή θα είναι η «κανονικότητα» του θέρους τα επόμενα χρόνια, έχει ανοίξει η μεγάλη δημόσια συζήτηση για το πως πρέπει να προσταυτευτούν οι πολίτες από θερμοκρασίες στις οποίες τα πουλιά θα πέφτουν από τον ουρανό και οι ηλεκτρικές συσκευές θα θέλουν ψυγείο.

Μια από αυτές που έχει δοκιμαστεί με επιτυχία είναι οι υπόγειες πόλεις!!

Η Coober Pedy, που σημαίνει «λευκός άνδρας σε μια τρύπα», στην Αυστραλία, είναι ίσως η πρώτη πόλη ειδικά ανεπτυγμένη για να αντιμετωπίσει τις αλλαγές στον πλανήτη. Η παγκόσμια «πρωτεύουσα του οπάλιου» ιδρύθηκε το 1915 και σήμερα έχει 2.500 κατοίκους, το 60% των οποίων κατοικεί σε σπίτια χτισμένα στον πλούσιο σε σίδηρο βράχο ψαμμίτη και σιλόπετρας. Σε ορισμένες γειτονιές, το μόνο πράγμα που θυμίζει ότι ζει άνθρωπος εκεί, είναι οι εξαερισμοί που προεξέχουν.

Όπως αναφέρει η Ζάρια Γκόρβετ, που βρέθηκε στην περιοχή για λογαριασμό του BBC, στην Coober Pedy, τα υπόγεια κτίρια πρέπει να έχουν βάθος τουλάχιστον τεσσάρων μέτρων, για να αποφευχθεί η κατάρρευση της οροφής τους, ενώ κάτω από αυτή την επιφάνεια βράχου υπάρχει μια σταθερή θερμοκρασία 23 Κελσίου 24 ώρες την ημέρα, όλο το χρόνο.

Το δίχως άλλο στα σημαντικά πλεονεκτήματα της είναι ότι η ζωή εκεί είναι φτηνή, αφού παράγει τη δική της ηλεκτρική ενέργεια, το 70% της οποίας τροφοδοτείται από αιολική και ηλιακή ενέργεια. Επίσης το κόστος αγοράς ενός σπιτιού με τρία υπνοδωμάτια δεν ξεπερνά τα 26.000 δολάρια, τη στιγμή που η μέση τιμή ενός σπιτιού στην πλησιέστερη μεγάλη πόλη, την Αδελαΐδα, κυμαίνεται στα 457.000 δολάρια.

Να σημειωθεί ότι την τακτική των «τρωγλοδυτών» αναζήτησαν στο παρελθόν οι άνθρωποι σε διάφορα σημεία της Γης. Οι βαθιές σπηλιές της Νότιας Αφρικής, που έχουν ηλικία άνω των 2.000 ετών, οι βραχογραφίες σε σπήλαια που ανακαλύφθηκαν στην Ευρώπη και τοποθετούνται εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια πριν αυτό μαρτυρούν.

Για παράδειγμα η αρχαία υπόγεια πόλη Ντερινκούγιου στην Καππαδοκία, που ιδρύθηκε τον 8ο αιώνα π.Χ. εκτείνεται σε βάθος περίπου 85 μέτρων και ήταν ικανή να φιλοξενήσει πάνω από 20.000 ανθρώπους με τα ζώα τους. Και όπως φαίνεται για να επιβιώσει η ανθρωπότητα στο μέλον ίσως χρειαστεί να επσιτρέψει στο παρελθόν, όπως απέδειξε η πρόσφατη πρωτοβουλία των αρχών της πόλης Τσονγκίνγκ της Νότιας Κίνας να ανοίξουν τα καταφύγια τα οποία λειτουργούσαν στη διάρκεια του σινο-ιαπωνικού πολέμου, για να δεχθούν πολίτες που ασφυκτιούσαν από το τελευταίο κύμα ζέστης που σάρωσε τη χώρα.