Η 25η Μαρτίου του 1821, η ημέρα που γιορτάζει η ορθοδοξία μας το χαρμόσυνο μήνυμα του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, επιλέχθηκε από τον Παλαιών Πατρών Γερμανό να υψωθεί στην Αγία Λαύρα μετά το τέλος της θείας Λειτουργίας το λάβαρο της επανάστασης για την απελευθέρωση του Ελληνικού κράτους από τον τουρκικό ζυγό!
Μια ημερομηνία ορόσημο για την απαρχή του νεοσύστατου ελληνικού κράτους!
Μια ημερομηνία που πρέπει να μας υπενθυμίζει πάντοτε ότι ενωμένοι οι Έλληνες μπορούμε να πετύχουμε τα πάντα!
<<Ὅταν ἀποφασίσαμε νὰ κάμωμε τὴν Ἐπανάσταση, δὲν ἐσυλλογισθήκαμε οὔτε πόσοι εἴμεθα, οὔτε πὼς δὲν ἔχομε ἄρματα, οὔτε ὅτι οἱ Τοῦρκοι ἐβαστοῦσαν τὰ κάστρα καὶ τὰς πόλεις, οὔτε κανένας φρόνιμος μᾶς εἶπε “ποῦ πᾶτε ἐδῶ νὰ πολεμήσετε μὲ σιταροκάραβα βατσέλα>> αναφέρει ο μεγάλος μας οπλαρχηγός Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, αναδεικνύοντας το θάρρος, τον πατριωτισμό αλλά και τη δίψα των ενδόξων προγόνων μας για την ελευθερία της πατρίδας μας, που μπροστά σε αυτόν τον ιερό σκοπό όλοι οι Έλληνες μονιασμένοι δεν λογαριασαν στιγμή τα προβλήματα και τις δυσκολίες και πολέμησαν ενωμένοι με όλες τους τις δυνάμεις απέναντι στον ισχυρό κατακτητή!
Το παράδειγμα του ηρωισμού τους θα πρέπει να μας εμπνέει στο σήμερα και να δίνουμε όλοι μαζί τον δικό μας καθημερινό αγώνα για την βελτίωση του Ελληνικού κράτους, ούτως ώστε να κληροδοτήσουμε στις επόμενες γενιές μια Ελλάδα πιο ισχυρή από αυτήν που κληρονομησαμε εμείς!
Διατηρούμε ζωντανή την ιστορική μνήμη για να αποφύγουμε τα ίδια λάθη. Και γνωρίζουμε ότι πίσω από τις μεγάλες εθνικές αποτυχίες υπήρχε η διχόνοια, ενώ πίσω από τις μεγάλες εθνικές επιτυχίες υπήρχε πάντα η ενότητα.
Κλείνω με μια στροφή από τον Θούριο του Ρήγα Φεραίου που μέσα στο δικό μου μυαλό περικλείει όλη τη σύγχρονη ιστορία του Ελληνικού κράτους:
<<Καλλιώ ‘ναι μιας ώρας ελεύθερη ζωή,
Παρά σαράντα χρόνοι σκλαβιά, και φυλακή.>>