Έφυγε από τη ζωή ο κορυφαίος ζωγράφος Γιώργος Λαζόγκας σε ηλικία 77 ετών, αφού έδωσε γενναία μάχη....

Έδωσε γενναία, πολυετή μάχη για τη ζωή του, χωρίς να σιγήσει εικαστικά.

Ο Έλληνας εικαστικός που δημιούργησε με πλήθος μέσων και ανέδειξε την αξία του θραύσματος.

Ο Γιώργος Λαζόγκας (1945-2022) γεννήθηκε το 1945 στη Λάρισα. Σπούδασε Αρχιτεκτονική στο Α.Π.Θ. (1963-1970) και ζωγραφική στο Παρίσι με υποτροφία της γαλλικής κυβέρνησης.

Από το 1970 παρουσίασε το έργο του σε ατομικές αλλά και ομαδικές εκθέσεις διεθνώς (Μπιενάλε Νέων, Παρίσι 1980, Μπιενάλε της Λισσαβόνας 1981, Τριενάλε Wroclaw 1981, Art et Poésie στο Georges Pompidou, Παρίσι 1981, Εικόνες που Αναδύονται στα Ευρωπάλια, Αμβέρσα, 1982, Μπιενάλε του Σάο Παόλο, 1983, Salon de Μontrouge Παρίσι, 1997  κ.ά.).

Το 1970 εκθέτει με άλλους στο Ινστιτούτο Γκαίτε Θεσσαλονίκης και το 1972 παίρνει το πρώτο βραβείο στο διαγωνισμό της Ελληνοαμερικανικής Ένωσης. Συνολικά πραγματοποίησε πάνω από 30 ατομικές εκθέσεων, με πρώτη στη γκαλερί Ζήτα-Μι στη Θεσσαλονίκη το 1975.

Ο Γιώργος Λαζόγκας (1945-2022) γεννήθηκε το 1945 στη Λάρισα. Σπούδασε Αρχιτεκτονική στο Α.Π.Θ. (1963-1970) και ζωγραφική στο Παρίσι με υποτροφία της γαλλικής κυβέρνησης.

Από το 1970 παρουσίασε το έργο του σε ατομικές αλλά και ομαδικές εκθέσεις διεθνώς (Μπιενάλε Νέων, Παρίσι 1980, Μπιενάλε της Λισσαβόνας 1981, Τριενάλε Wroclaw 1981, Art et Poésie στο Georges Pompidou, Παρίσι 1981, Εικόνες που Αναδύονται στα Ευρωπάλια, Αμβέρσα, 1982, Μπιενάλε του Σάο Παόλο, 1983, Salon de Μontrouge Παρίσι, 1997  κ.ά.).

Το 1970 εκθέτει με άλλους στο Ινστιτούτο Γκαίτε Θεσσαλονίκης και το 1972 παίρνει το πρώτο βραβείο στο διαγωνισμό της Ελληνοαμερικανικής Ένωσης. Συνολικά πραγματοποίησε πάνω από 30 ατομικές εκθέσεων, με πρώτη στη γκαλερί Ζήτα-Μι στη Θεσσαλονίκη το 1975.

Ο Γιώργος Λαζόγκας στο έργο του επικεντρώνεται στη χειρονομία, τη διαδικασία επεξεργασίας της ύλης και τη βιωματική σχέση με τα υλικά, αλλά και στη φιλοσοφική διάσταση εννοιών όπως αρχέγονο, παλίμψηστο, σπάραγμα, ζωή, θάνατος, χρόνος, έννοιες τις οποίες διερευνά μέσα από το εικαστικό του έργο.

Η ζωγραφική του είναι βιωματική με φιλοσοφικό και υπαρξιακό περιεχόμενο.

Μέχρι το 1999 υπήρξε καθηγητής στο Τμήμα Αρχιτεκτόνων του Α.Π.Θ. και από το 2008 έως το 2012 στην ΑΣΚΤ Αθήνας.

Το 2006 οργανώθηκε αναδρομική έκθεση των σχεδίων του στο Μουσείο Μπενάκη και στο Μ.Μ.Σ.Τ. και εκδόθηκε λεύκωμα με κείμενα των Νάνου Βαλαωρίτη, Τίτου Πατρίκιου, Δημήτρη Μαρωνίτη κ.ά. Το 2008 δημιούργησε μια μόνιμη εικαστική εγκατάσταση για το σταθμό “Ελαιώνας” του Μετρό της Αθήνας. Έζησε και εργάστηκε στην Αθήνα.