επικαλείται σε μία φαινομενικά ήπια απόπειρα να διασώσει την αξιοπρέπεια του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων, μετά την κατάπτυστη ανακοίνωσή τους σχετικά με την περιοχή Αφάντου Ρόδου.

Θα περίμενε ωστόσο κανείς, δεδομένου του πρωτοφανώς προσβλητικού κειμένου, για μια ολόκληρη κοινωνία και τους εκφραστές της, η κα Φιλήμονος να απευθυνθεί στους συναδέλφους της αρχαιολόγους και να τους εγκαλέσει για την κατάφωρη εκτροπή από τον επιστημονικό τους ρόλο και τον διασυρμό ολόκληρης της επιστημονικής κοινότητας των αρχαιολόγων.

Θα περίμενε κανείς να αισθάνεται βαθύτατα προσβεβλημένη και η ίδια, όταν η επιστημονική ιδιότητα χρησιμοποιείται τόσο άκομψα από κάποιους, με σκοπό να εξυπηρετηθούν προφανείς πολιτικές σκοπιμότητες, αγνοώντας τις επιπτώσεις  αισχρών συμπεριφορών, που καλύπτονται κάτω από μανδύα της δήθεν αυθεντίας και ενός νοσηρού και επικίνδυνου ελιτισμού.

Είναι ο ίδιος μανδύας της “αυθεντίας” και του “αλάθητου”, κάτω από τον οποίο, ουκ ολίγες φορές ορισμένοι “ευαίσθητοι” άλλοτε διυλίζουν τον κώνωπα και άλλοτε - κατά το δοκούν - καταπίνουν την κάμηλο. Ουκ ολίγα τα παραδείγματα επιλεκτικών αποφάσεων που έχουν ξεπεράσει τους κανόνες ηθικής, όπως για παράδειγμα η “αξιοποίηση” ακινήτων ιδιοκτησίας του Υπουργείου Πολιτισμού.  Επιστημονική ... αδεία, φυσικά !

Η ανακοίνωση του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων, ένα παραληρηματικό πολιτικό μανιφέστο, με το οποίο χαρακτηρίζονται ως υστερικοί και φωνασκούντες το σύνολο των τοπικών φορέων που αντέδρασαν, αφήνοντας υπονοούμενα για όσους "επιθυμούν να λυμαίνονται ασύδοτοι δημόσια αγαθά" (αλήθεια, τα ακίνητα του Υπουργείου Πολιτισμού στην εξαιρετική οδό των Ιπποτών, εμπίπτουν και αυτά στα δημόσια αγαθά ή για κάποιο λόγο εξαιρούνται της συζητήσεως) και κάνοντας και οικονομική αξιολόγηση επενδύσεων, μόνο κείμενο επιστημόνων αρχαιολόγων δεν είναι.

Συνιστά πλήρη εκτροπή εκ του ρόλου τους, απόλυτη προσβολή προς τον Ροδιακό λαό και βαριά περιφρόνηση προς τα δημοκρατικά ιδεώδη, τα οποία απ᾽ ό,τι εύκολα αντιλαμβάνονται οι λοιποί θνητοί, οι συντάκτες του παραληρήματος δεν θεωρούν δεσμευτικά και για την δική τους ιερή ελίτ .

Η απάντηση ήταν επιβεβλημένη.

Αναμενόμενη ήταν και η ενόχληση που προκάλεσε, όταν η κριτική και η οποιαδήποτε αναφορά στο... άβατο των αρχαιολόγων, ισοδυναμεί με ανοσιούργημα.

Αν η κα Φιλήμονος ως μέλος της τοπικής μας κοινωνίας, δεν αισθάνεται προσβεβλημένη από την συμπεριφορά του συνδικαλιστικού της φορέα, σημαίνει ότι την επικροτεί και την αποδέχεται, επιδεικνύοντας - αν και καλυμμένα, πίσω από ένα φαινομενικά ήπιο κείμενο - την ίδια ακριβώς ελιτίστικη αντίληψη, σύμφωνα με την οποία, όποιος έχει αντίθετη άποψη, όχι μόνο απαγορεύεται να την εκφράζει, αλλά αυτομάτως του προσάπτονται χαρακτηρισμοί περί συντηρητικής, αντικοινωνικής και αντιδραστικής συμπεριφοράς.  Η... αγιογραφία της αρχαιολογίας την οποία επιχειρεί, είναι απλά υπεκφυγή και ουδόλως απαντά στα γεγονότα.

Τεχνηέντως και σκοπίμως περνά απαρατήρητο το γεγονός ότι σημαντικό ποσοστό των έργων του Υπουργείου Πολιτισμού που υλοποιούνται αυτήν την ώρα στα νησιά του Νοτίου Αιγαίου, υλοποιούνται με χρήματα των "φωνασκούντων", των "συντηρητικών", των "αντικοινωνικών" και των "αντιδραστικών".

Το ίδιο απαρατήρητο περνά από την κ. Φιλήμονος το γεγονός ότι εκείνοι που “δεν έχουν αντιληφθεί ότι η προστασία και ανάδειξη των μοναδικών αρχαιολογικών μνημείων των νησιών μας δεν αντιστρατεύεται την ανάπτυξη”, χρηματοδότησαν στο 100% και με ίδιους πόρους την μεταφορά της έκθεσης του Λούβρου στην Ρόδο, στην οποία κάνει ειδική αναφορά. Λεπτομέρειες …

Τεχνηέντως και σκοπίμως ασφαλώς, αποφεύγεται και η παραμικρή τεχνική αναφορά για την επίμαχη απόφαση σχετικά με την έκταση του γκολφ, που αποτελεί και την ουσία και τις πραγματικές αλλαγές που αυτή επιφέρει στην πορεία υλοποίησης του οποιουδήποτε έργου στην περιοχή.

Κατανοητό.

Η αγιογραφία δίνει κάποια απάντηση στα ερωτήματα που ετέθησαν;   

Απολύτως καμία, εκτός βεβαίως των ύβρεων του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων απέναντι σε μια ολόκληρη κοινωνία, στις οποίες η απάντηση ήταν οφειλόμενη και επιβεβλημένη, από εκείνους που η ίδια η κοινωνία έχει επιλέξει για να την εκφράσουν και να την προστατέψουν.

Ο μανδύας της αυθεντίας και του αλάθητου που τόσο αυτάρεσκα φορούν, δεν μπορεί πια να τους καλύψει...